مهدی یاوران

سالن که تموم شد بچه هایی که کوچیک بودن رو سوار ماشین خودم کردم و برون در خونه هاشون یکی پیاده کردم و منتظر بودم تا زنگ خونه رو بزنن و در باز کنن و برن داخل تا خیالم راحت بشه و بعد می رفتیم در خونه ی نفر بعدی...

این رسم هر هفته بود و همیشه این کار رو می کردم اما اینبار وقتی بچه ها رو می رسوندم متوجه شدم کسی خونه امیر حسین نیست ازش سوال کردم. گفت همه رفتن روستا عروسی...

گفتم پس چرا تو نرفتی ، گفت میخواستم با شما بیام بخاطر همین نرفتم عروسی ، من مونده بودم که الان باید چکار کنم ، نمیشد که بچه ده ساله رو اون وقت شب ول کنم تو خیابون و برم...

زنگ زدم به بابای امیر حسین ، تو شلوغ پلوغی عروسی صداش رو به زور میشد شنید ، گفت ما دهات هستیم و عروسی هنوز تموم نشده...

بهش گفتم پس من امیر حسین رو می برم خونه خودمون و شما بعد از عروسی بیایید در خونه ی ما دنبالش.

بقیه در ادامه مطلب ...

اینکه بچه ها رو جمع کنیم و فقط بهشون قرآن یاد بدیم یا براشون قصه آموزنده تعریف کنیم با روحیه ی پر نشاط و پر جنب و جوش بچه ها سازگار نیست.

بچه ها به بازی هم احتیاج دارن همون طور که بزرگتر ها به تفریح و استراحت نیاز دارن.

وقتی که آخر کلاس فرصت کافی وجود داشته باشه میز پینگ پنک رو برپا می کنیم و بچه ها کمی بازی می کنن.

این میز رو خودمون با هزینه حداقلی درست کردیم و پایه میز رو من خودم جوش دادم .

پایه ها متحرک هست و آخر بازی میز رو جمع می کنیم و میزاریم کنار.

یه روز آهن خریدیم و آوردیم تو حیاط مسجد ، لباس کار پوشیدیم و پایه میز رو جوش دادیم.

بچه ها هم دور ما بودن و کمک می کردن ، یکی از بچه ها با تعجب می گفت : آقا شما جوشکاری هم بلدی؟؟

(بسیجی باید همه فن حریف باشه و همه کاری بلد باشه)

بقیه در ادامه مطلب ...

چقدر زیبا گفتن که شکر نعمت ، نعمتت افزون کند. ضرب المثلی که ترجمه آیه ی  لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزیدَنَّکُمْ (7 ابراهیم) هست.

توی این ایام تا سر حد جنون سرمون شلوغ بود، زندگی شخصی یک طرف و کار فرهنگی هم یه طرف و ورزش و آمادگی برای روزهای سخت هم یه طرف.

چند وقتیه که مثل گراز داریم ورزش می کنیم و قوای جسمی رو تقویت می کنیم چون احتمال میدیم روزهای سختی در پیش رو هست که به بسیجی رزمی کار و ورزیده نیاز هست.

کار فرهنگیمون هم تازه داره گل میکنه و شکوفه هاش دارن به لطف خدا باز میشن و نیاز به رسیگی و صرف وقت بیش از پیش دارن که مبادا پژمرده بشن و به کمال نرسن.

اینقدر که فکر و عمل ما درگیر این بچه ها است که اصلا زندگی شخصیمون رو فراموش کردیم و حتی از بدنه ی اصلی زندگی شخصیمون تیکه های بزرگ بزرگی رو سلاخی کردیم تا باهاش کار فرهنگی رو تغذیه کنیم و به امورات بچه ها برسیم...

شاید کسی که ضعیف النفس باشه بگه این کارا احمقانه است که مفت مجانی برای دیگران طوری کار کنی که خیلی از مردم برای خودشون هم کار نمی کنن.و یا از ضرب المثل احمقانه چراغی که به خونه رواست به مسجد حرامه استفاده کنه غافل از اینکه روشنایی خانه های مردم از نور مسجده نه از چراغی که به خونه چسبیده.

نمیخوام بگم ما خیلی قوی هستیم ، نه ، اتفاقا میخوام بگم من هم دیگه خسته شده بودم . از نماز صبح تا آخر شب وقت سر خاروندن نداشتم...

بقیه در ادامه مطلب ...

جای شما خالی با چند تا از بچه های مهدی یاوران رفتیم پینت بال. بچه ها خیلی راضی بودن و بهشون خیلی خوش گذشته بود. پینت بال هم فال هست و هم تماشا یعنی هم یه سرگرمی و بازی جذاب هست و هم یک برنامه آموزشی نظامی و تجربیاتی که تو پینت بال به دست میاد رو تو هیچ کلاسی نمیشه آموزش داد و از اون گذشته یه ورزش پر تحرک و تفس گیر هم به شمار میاد.

حس همکاری ، تقسیم وظایف ، برنامه ریزی ، پیشتیبانی کردن از هم تیمی ، جلو رفتن و فدا شدن و اطاعت از تدابیر سر گروه در این بازی تقویت میشه.

بچه ها یاد میگیرن که در عین حال که از سرگروه اطاعت می کنن ( حتی اگر دستور بده که برن جلو و تیر بخورن تا گروه پیروز بشه ) ، اگر سر گروه خودش تیر خورد و از بازی حذف شد با درایت به بازی ادامه بدن و یه سرگروه دیگه تعیین کنن.

البته پینت بال مشکلاتی هم داره و مهم ترینش اینه که هزینه زیادی داره و همه خانواده ها نمی تونن این هزینه رو تقبل کنن پس برای ثبت نام اردوی پینت بال به خانواده هایی بگید که میدونید توانایی مالی متوسطی دارن.

هر چند که پینت بال تجهیزات اولیه رو برای کاهش آسیب دیدگی داره ولی به هر حال ممکنه به خاطر عدم رعایت نکات ایمنی مثلا برداشتن ماسک و کلاه از سر ، آسیب دیدگی ایجاد بشه و به طور کلی برخورد گلوله ها به بدن حتی از روی لباس دردناک هست و باعث کبودی میشه و هر چه فاصله تیراندازی نزدیک تر باشه این درد بیشتر میشه. پس از بچه هایی که قدرت جسمی و فکری بیشتری دارن و سوسول نیستن در اردو استفاده کنید و حتما از والدین بچه ها رضایت نامه بگیرید.

التماس دعا

یاعلی

یکی از کارهایی که میشه با هزینه کم انجام داد ، چاپ کردن عکس بچه هاست.

یعنی گرفتن عکس دسته جمعی و چاپ کردنش و توزیع کردن بین بچه هایی که تو عکس هستن.

اگه هزینش براتون مهم نیست که میتونید عکسای خیلی قشنگی رو چاپ کنید اما اگر مثل ما هزینه براتون مهمه ، میتونید عکس رو در سایز A5 روی کاغذ گلاسه 170 گرم چاپ کنید.

اسم بچه هایی که تو عکس هستن رو یاداداشت کنید و به هر کس که عکس دادید اسمش رو علامت بزنید تا بی نظمی نشه و به همه عکس برسه. میتونید یدونه بیشتر چاپ کنید و برای خودتون یادگاری نگه دارید یا تو محل کلاس ها نصب کنید.

به این ترتیب بچه ها یه یادگاری از کلاس ها تو خونه دارن و با دیدن اون یاد گذشته براشون زنده میشه.

توی اردو ها و سایر مراسمات که بچه ها جمع میشن هم میتونید عکس دسته جمعی رو بگیرید و به تعداد افراد توی عکس چاپ کنید و به بچه ها بدین . به نظر من این کار تاثیر ماندگاری داره و یه یادگاری با هزینه کم برای بچه هاست و باعث خوشحالی اونها میشه.

وقتی بچه ها عکس یادگاری رو به خونه میبردن باعث تعامل با والدین میشه و اثر گذاری که روی خانواده ها داره شاید از تاثیرش روی بچه ها هم بیشتر باشه.

یکی از برنامه هایی که میتونه باعث جذب بچه ها به مسجد و کلاس های مجموعه فرهنگی بشه ، کرایه کردن سالن فوتسال هست.

بچه ها فوتبال بازی کردن رو خیلی دوست دارن پس اگر در هفته یک بار سالن گرفته بشه و حضور در سالن فقط برای بچه هایی که مرتب در کلاس و نماز جماعت شر کت می کنند مجاز باشه

خواهید که تعداد قابل توجهی از بچه های جدید به جمع شما اضافه میشه. نگران هزینه هم نباشید از هر کدوم از بچه ها دو سه هزار تومان بگیرید تا خرج کرایه سالن دربیاد.

البته در سالن باید دقت و توجه زیادی به سلامتی بچه ها داشته باشید چون امکان برخورد و حادثه زیاده. به بچه ها تاکید کنید که کفش مناسب بپوشن و ساقبند هم همراه داشته باشن و حتما از والدین بچه ها رضایت نامه بگیرید و با نزدیک ترین پایگاه بسیج ارتباط بگیرید تا بچه ها رو بیمه غرامت کنید که هر نفر هزار تومان هست برای یک سال.

اگر توانایی مالی دارید، تعدادی کاور تهیه کنید تا در هر بازی نفرات یکی از تیم ها کاور بپوشن و منظم تر و حساب شده تر بازی بشه.

بقیه در ادامه مطلب...

گاهی اوقات حجم بالای امورات شخصی و خستگی و یا اتفاقات ناخوشایند در کار فرهنگی باعث میشه که دلسرد بشیم که صد البته نباید به این وسوسه های شیطانی گوش داد و بایستی پر قدرت و با توکل خدا ، به کار فرهنگی ادامه داد درواقع بسیجی باید خستگی رو خسته کنه...

 تو این لحظاتی که خستگی سعی داره آدم رو شکست بده ، شنیدن خبر های خوب میتونه آدم رو دلگرم و دوباره شارژ کنه.

یکی از بچه های مهدی یاوران که از کوچیکی توی این مجموعه بوده و الان ماشاء الله مردی شده ، برامون یه خبر خوب آورد.

الحمدلله امیر حسین فرمانده پایگاه شده.

با شنیدنش کلی خوشحال شدیم و خستگیمون در رفت.

چند روز پیش که خودمون فرصت نداشتیم یه امورات اردوی کوچیک رو به بچه ها سپردیم و با موفقیت رفتن و برگشتن.

نمیدونم ، شاید اینقدر که ما ذوق قد و بالای این بچه ها رو می کنم ، پدر مادرشون ذوق نکنن.

فکر و ذکرمون شدن این بچه ها ، تو خواب و بیداری صورت نک تک بچه ها رو میبینیم و شدیدا دلواپس آینده بچه های مجموعه هستیم ، اینقدر که نگران آینده بچه ها هستیم و براشون برنامه ریزی میکنیم ، یک هزارمش رو به آینده خودمون فکر نمی کنیم چون مطئنیم که خدا میلیون ها برابر هوامون رو داره وبرامون بهترین برنامه ریزی رو میکنه.