مهدی یاوران

وقتی حرف از مهدویت میشه برخی فکر می کنن که باید حرفای عجیب و غریب و مرموز بزنن اونم برا آدم بزرگا و پا منبری های پا به سن گذاشته اما اصلا اینطور نیست ، مهدویت رو باید به زبان ساده و با مثال و قصه و داستان برای بچه ها توضیح داد.

اونی که پا به سن گذاشته دیگه انرژی برای کار جهادی و مهدوی نداره اما این بچه ها هستن که آینده ی انقلاب در دست اون هاست و باید با عزم راسخ زمینه ی ظهور رو فراهم کنن.

اینکه امام خامنه ای فرمودند اسرائیل 25 سال آینده را نخواهد دید ، خب اسرائیل که با باد هوا نابود نمیشه ، همین من و شما و همین بچه ها باید دست به دست هم بدیم و نابودش کنیم.

نسل آینده اگر با آموزه های مهدوی و آخرالزمانی تربیت بشه ، دنیا رو متحول میکنه، اصلا به همین خاطر اسم مجموعه ما مهدی یاوران هست و همیشه به بچه ها تاکید میکنیم که ما باید یاور امام زمان باشیم.

پس از مهدویت غافل نشیم و درگیر روزمرگی نشیم و تمرین کنیم که هر کاری می کنیم  و هر قدمی که بر میداریم و هر حرفی که میزنیم برای رضای خدا و تعجیل در ظهور آقا باشه اگه لحظه لحظه های زندگیمون رو یاد امام زمان باشیم نه تنها زندگی خودمون بلکه زندگی مردم دنیا متحول میشه و چه سعادتیه که این تحول در دوران عمر ما باشه و ما هم تو این دگرگونی مهدوی نقشی داشته باشیم ، پس خوشا به سعادت اونیکه که نقش پر رنگ تری داره و به کسی نقش پررنگ میسپارن که نقشه ی زندگیش رو مهدوی کشیده باشه

التماس دعا

یا علی

مجموعه های خودجوش ، مثل مهدی یاوران ، نه تنها به هیچ ارگان خاصی وابسته نیستند بلکه هزار جور سنگ هم جلو پاشون میندازن ، این مجموعه هاهمیشه برای فعالیت هاشون به کمک های مردمی نیاز دارن. و چه زیاب میشه اگر مردم نذری فرهنگی هم بدن.

ما برای مهدی یاوران یک سری قبض طراحی کردیم تا شاید بتونیم کمک های مردمی جمع کنیم.

این قبض ها ، ته چک هم دارن که حتما باید توسط کسی که پول رو دریافت میکنه تکمیل بشه تا شفافیت مالی وجود داشته باشه.

 البته این قبض ها برای دریافت کمک های نقدی حضوری قابل استفاده هست.

خیران عزیزی که تمایل دارن به مجموعه مهدی یاوران کمک کنن ، *لبیک یا مهدی* رو به شماره 09910424049 پیامک کنن.

التماس دعا

هیئتی که با حضور بچه ها برگزار میشه یه صفای خاصی داره ، ما آدم بزرگا هیئت رفتن هامون بوی اخلاص نمیده و هزار جور ریا داخلش پیدا میشه اما این بچه ها وقتی میان هیئت با اخلاص تمام میان و اصلا نمیدونن ریا یعنی چی.

شاید نتونن مثل هیئت های معروف مرتب سبنه بزنن ، شاید نتونن هماهنگ با هم واحد بزنن ، شاید نتونن وسط روضه نقش بازی کنن و تو سر کله خودشون بزنن و هوار بکشن.

اما همین یه قطره اشکی که از گوشه چشمشون سرازیر میشه بیشتر از هزار لیتر از اشکای ما ارزش داره.

اصلا همین که پای روضه با هم حرف نزنن و خندشون نگیره خیلی حرفه ، از بچه ده ساله نباید رفتار یه پیرمرد هشتاد ساله رو انتظار داشت هرچند که بعضیاشون از بعضی پیر مردها درک و ادبشون بیشتره.

خیلی از آدم بزدگا به خاطر شام میرن هیئت اما ما چون خرجمون زیاد میشه فقط به یه چایی و کیک یزدی یا یه چیزی تو همین حد کفایت می کنیم که اونم خونه هر کسی که بریم خودش زحمتش رو میکشه.

برکت و حس خوبی که توی لبیک یا حسین گفتن بچه ها هست توی هیچ هیئت معروفی پیدا نمیشه.

بقیه در ادامه مطلب ...

سالن که تموم شد بچه هایی که کوچیک بودن رو سوار ماشین خودم کردم و برون در خونه هاشون یکی پیاده کردم و منتظر بودم تا زنگ خونه رو بزنن و در باز کنن و برن داخل تا خیالم راحت بشه و بعد می رفتیم در خونه ی نفر بعدی...

این رسم هر هفته بود و همیشه این کار رو می کردم اما اینبار وقتی بچه ها رو می رسوندم متوجه شدم کسی خونه امیر حسین نیست ازش سوال کردم. گفت همه رفتن روستا عروسی...

گفتم پس چرا تو نرفتی ، گفت میخواستم با شما بیام بخاطر همین نرفتم عروسی ، من مونده بودم که الان باید چکار کنم ، نمیشد که بچه ده ساله رو اون وقت شب ول کنم تو خیابون و برم...

زنگ زدم به بابای امیر حسین ، تو شلوغ پلوغی عروسی صداش رو به زور میشد شنید ، گفت ما دهات هستیم و عروسی هنوز تموم نشده...

بهش گفتم پس من امیر حسین رو می برم خونه خودمون و شما بعد از عروسی بیایید در خونه ی ما دنبالش.

بقیه در ادامه مطلب ...

اینکه بچه ها رو جمع کنیم و فقط بهشون قرآن یاد بدیم یا براشون قصه آموزنده تعریف کنیم با روحیه ی پر نشاط و پر جنب و جوش بچه ها سازگار نیست.

بچه ها به بازی هم احتیاج دارن همون طور که بزرگتر ها به تفریح و استراحت نیاز دارن.

وقتی که آخر کلاس فرصت کافی وجود داشته باشه میز پینگ پنک رو برپا می کنیم و بچه ها کمی بازی می کنن.

این میز رو خودمون با هزینه حداقلی درست کردیم و پایه میز رو من خودم جوش دادم .

پایه ها متحرک هست و آخر بازی میز رو جمع می کنیم و میزاریم کنار.

یه روز آهن خریدیم و آوردیم تو حیاط مسجد ، لباس کار پوشیدیم و پایه میز رو جوش دادیم.

بچه ها هم دور ما بودن و کمک می کردن ، یکی از بچه ها با تعجب می گفت : آقا شما جوشکاری هم بلدی؟؟

(بسیجی باید همه فن حریف باشه و همه کاری بلد باشه)

بقیه در ادامه مطلب ...

بعد از شهادت سردار سلیماین خیلی ناراحت بودیم. وقتی رفتم سر کلاس بچه ها رو که دیدم اشک تو چشام جمع شد. بغض گلوم رو گرفته بود. نتونستم سر کلاس صحبت کنم و بغضم ترکید ، بچه ها هم بغضشون ترکید و با هم گریه کردیم...

برای سردار ایستگاه صلواتی زدیم و چایی می دادیم ، همه مردم ازمون عکس سردرا میخواستن ، نزدیک دو هزار تا عکس سردرا رو ازمون گرفتن و در جواب افرادی که عکس سردار میخواستن باید می گفتیم شرمنده تموم شده...

کلیشه هم درست کرده بودیم و میزدیم رو ماشین ها که خیلی متقاضی داشت.

یه نفر از اینایی که ضایعات جمع میکنه اومد و با کلی اصرار عکس سردار که برا خودم کنار گذاشته بودم رو گرفت، گفت میخام بزنم تو خونمون،

عکسایی که به اطراف چادر هم زده بودیم مردم کندن و بردن...

تاحالا تو هیچ ایستگاه صلواتی اینقدر مردم باهامون همراه نبودن

اما اصل ماجرا اینجاست که چند روز بعد بهمون خبر دادن که عکس بچه های مهدی یاوران رو تو کانال مقام معظم رهبری گذاشتن که برا سردار ایستگاه صلواتی زده بودن.

بله حقیقت داشت ، عکس بچه ها رو تو کانال نوجوان خامنه ای گذاشته بودن ، با دیدنش خیلی خوشحال شدیم.

بچه های که مسئول روابط عمومی مهدی یاوران هستن کارشون رو خوب انجام دادن و ازشون تشکر می کنیم.

چقدر زیبا گفتن که شکر نعمت ، نعمتت افزون کند. ضرب المثلی که ترجمه آیه ی  لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزیدَنَّکُمْ (7 ابراهیم) هست.

توی این ایام تا سر حد جنون سرمون شلوغ بود، زندگی شخصی یک طرف و کار فرهنگی هم یه طرف و ورزش و آمادگی برای روزهای سخت هم یه طرف.

چند وقتیه که مثل گراز داریم ورزش می کنیم و قوای جسمی رو تقویت می کنیم چون احتمال میدیم روزهای سختی در پیش رو هست که به بسیجی رزمی کار و ورزیده نیاز هست.

کار فرهنگیمون هم تازه داره گل میکنه و شکوفه هاش دارن به لطف خدا باز میشن و نیاز به رسیگی و صرف وقت بیش از پیش دارن که مبادا پژمرده بشن و به کمال نرسن.

اینقدر که فکر و عمل ما درگیر این بچه ها است که اصلا زندگی شخصیمون رو فراموش کردیم و حتی از بدنه ی اصلی زندگی شخصیمون تیکه های بزرگ بزرگی رو سلاخی کردیم تا باهاش کار فرهنگی رو تغذیه کنیم و به امورات بچه ها برسیم...

شاید کسی که ضعیف النفس باشه بگه این کارا احمقانه است که مفت مجانی برای دیگران طوری کار کنی که خیلی از مردم برای خودشون هم کار نمی کنن.و یا از ضرب المثل احمقانه چراغی که به خونه رواست به مسجد حرامه استفاده کنه غافل از اینکه روشنایی خانه های مردم از نور مسجده نه از چراغی که به خونه چسبیده.

نمیخوام بگم ما خیلی قوی هستیم ، نه ، اتفاقا میخوام بگم من هم دیگه خسته شده بودم . از نماز صبح تا آخر شب وقت سر خاروندن نداشتم...

بقیه در ادامه مطلب ...

شکر خدا در ایام محرم مردم خیلی نذری میدن و سال به سال داره به نذری ها اضافه میشه و حتی با وجود گرونی که دولت اصلاح طلب روحانی ایجاد کرده هنوز هم مردم با شور و شوق زیاد نذری میدن.

اما چرا همه ی نذری های ما تو محرم و تو عزادای هاست ، چرا تو ولادت ها نذری نمی دیم ؟ چرا تو عید غدیر و نمیه شعبان نذری نمی دیم؟

ما همه عاشقای امام حسینیم و دهه محرم رو سنگ تموم میزاریم اما چرا یادمون میره که ولادت امام حسین هم باید شاد باشیم و براش نذری بدیم (سوم شعبان).

از اون گذشته نذری که فقط غذا دادن نیست.

چقدر خوب میشه اگه مردم علاوه بر نذری های متداول نذری فرهنگی هم بدن.

مثلا یه مبلغی رو نذر کنن برای کارفرهنگی ، مجموعه های فرهنگی مثل مجموعه ما شدیدا به این نذری های فرهنگی احتیاج دارن.

برای نذری فرهنگی میشه کتاب شهید هادی و یا شهید حججی رو خرید و به چند نفر هدیه داد.

میشه برای بچه ها محصولات فرهنگی جایزه خرید ، ما برای کمد جایزه به این نذری های فرهنگی دل بستیم.

میشه پوستر های معنادار چاپ کرد برای پیاده روی اربعین و پخش کرد تا مردم پشت کوله پشتی هاشون نصب کنن.

میشه هدیه های کوچیک خرید برای کودکان عراقی تو راهپیمایی اربعین.

میشه  هزینه اردوی قم و جمکران بچه ها رو تقبل کرد و هزار تا کار دیگه میشه کرد که اثر تربیتی و فرهنگی وتبلیغی داشته باشه.

چقدر خوبه برای نذری دادن ، شادی اهل بیت رو هم فراموش نکنیم. ان شاء الله در آینده تصاویر غرفه های فرهنگی مهدی یاوران تو ایام ولادت اهل بیت رو منتشر می کنیم ، شاید با یه بادکنک یا با یه هدیه کوچیک مسیر زندگی یه بچه از تاریکی به نور عوض بشه.

دیگه بر هیچ کس پوشیده نیست که الان جنگ نرم فرهنگی به اوج خودش رسیده ، حکم آتش به اختیار یک درجه بالا از اعلان حکم جهاد فرهنگیه ، بعنی حکم جهاد فرهنگی خیلی وقت پیش صادر شده و الان در رمبنه فرهنگی باید آتش به اختیار عمل کرد.

خداوند وقتی تو قرآن وقتی میگه در راه خدا جهاد کنید(جاهدوا فی سبیل الله) بعدش میگه با مال و جان جهاد کنید (باموال و انفس) و جالب اینجاست که مال رو مقدم بر جان آورده ، یعنی جهاد با مال مقدم از جهاد با جان هست. الان که دنیا درگیر جنگ فرهنگیه و حکم جهاد فرهنگی هم صادر شده هیچ کس بابد بی تفاوت باشه اگر مرد میدون جهاد هستیم پس بسم الله و اگر فرصت کافی و یا تخصص برای کار فرهنگی نداریم با مال خودمون جهاد کنیم و نذری فرهنگی رو فراموش نکنیم ، در حد توان خودمون چه پنج هزار تومن و چه پنج میلیارد تومن باعث میشه از قطار پر برکت جهاد فرهنگی جا نمونیم ، اگه نمیتونیم تو این قطار یه واگن بخریم ، یه صندلی که میتونیم کرایه کنیم ...

رفقا ، جنگیدن بدون مهمات و تجهیزات خیلی سخته. مثلا اگه ما یه ویدئو پرژکتور داشتیم اثر گذاریمون رو بچه ها خیلی بیشتر می شد و برنامه های متنوعی رو میتونستیم انجام بدیم.ابزار های کمک آموزشی به مراتب روند آموزش رو تسهیل میکنه.

عزیزانی که تمایل دارند با هدایای نقدی و غیر نقدی خودشون از مجموعه مهدی یاوران حمایت کنند *لبیک یا مهدی* روبه شماره 09910424049 پیامک کند.

جای شما خالی با چند تا از بچه های مهدی یاوران رفتیم پینت بال. بچه ها خیلی راضی بودن و بهشون خیلی خوش گذشته بود. پینت بال هم فال هست و هم تماشا یعنی هم یه سرگرمی و بازی جذاب هست و هم یک برنامه آموزشی نظامی و تجربیاتی که تو پینت بال به دست میاد رو تو هیچ کلاسی نمیشه آموزش داد و از اون گذشته یه ورزش پر تحرک و تفس گیر هم به شمار میاد.

حس همکاری ، تقسیم وظایف ، برنامه ریزی ، پیشتیبانی کردن از هم تیمی ، جلو رفتن و فدا شدن و اطاعت از تدابیر سر گروه در این بازی تقویت میشه.

بچه ها یاد میگیرن که در عین حال که از سرگروه اطاعت می کنن ( حتی اگر دستور بده که برن جلو و تیر بخورن تا گروه پیروز بشه ) ، اگر سر گروه خودش تیر خورد و از بازی حذف شد با درایت به بازی ادامه بدن و یه سرگروه دیگه تعیین کنن.

البته پینت بال مشکلاتی هم داره و مهم ترینش اینه که هزینه زیادی داره و همه خانواده ها نمی تونن این هزینه رو تقبل کنن پس برای ثبت نام اردوی پینت بال به خانواده هایی بگید که میدونید توانایی مالی متوسطی دارن.

هر چند که پینت بال تجهیزات اولیه رو برای کاهش آسیب دیدگی داره ولی به هر حال ممکنه به خاطر عدم رعایت نکات ایمنی مثلا برداشتن ماسک و کلاه از سر ، آسیب دیدگی ایجاد بشه و به طور کلی برخورد گلوله ها به بدن حتی از روی لباس دردناک هست و باعث کبودی میشه و هر چه فاصله تیراندازی نزدیک تر باشه این درد بیشتر میشه. پس از بچه هایی که قدرت جسمی و فکری بیشتری دارن و سوسول نیستن در اردو استفاده کنید و حتما از والدین بچه ها رضایت نامه بگیرید.

التماس دعا

یاعلی

وقتی شما اصول و روش یک قاعده تجویدی رو یاد میگیرید کافی نیست و باید  دو کار رو انجام بدید تا بتونید با تسلط اون رو موقع خوندن اجرا کنید( مثل اینکه وقتی شما گواهی نامه میگیرید برای اینکه به راحتی بتونید رانندگی کنید تمرین نیاز دارید)

 یعنی یاید به جایی برسید که وقتی میخونید بدون اینکه بخواهید خیلی فکر کنید ، قواعده رو خیلی عادی و بدون دشواری رعایت کنید ، مثل راننده ای که بدون اینکه زیاد فکر کنه وبه خودش سختی بده ، کلاج میگیره و دنده عوض میکنه و فرمون رو می چرخونه

اول اینکه باید بخشی یا سوره ای از قرآن رو با تلاوت قاریان بزرگ  به صورت مشخص و منظم گوش بدید و دقت کنید که اون قاری چگونه قاعده رو رعایت میکنه .

در مرحله ی دوم باید  تمام تلاشمون رو بکنیم که تا حد امکان شبیه اون قاری قاعده تجویدی رو رعایت کنیم  .

 اینکار مثل هرکار و تمرین دیگه ای صبر و حوصله میخواد. اینطور نیست که  یک بار کار کنیم و کامل مسلط بشیم ، باید یک مدتی منظم تمرین کنیم تا قاعده رو بتونیم مسلط بشیم. به عنوان پیشنهاد ترتیل استاد منشاوی برای یادگیری قواعد تجویدی بسیار مناسب است گرچه اساتید خوب دیگری هم هستند.

نکته آخر هم که خیلی مهم هست اینه که بعد از دو مرحله تمرین بالا،  پیش مربی قرآن قاعده ای  رو که تمرین کردیم  بخونیم تا ایرادات مون رو بگیره.

بعد مدتی تمرین متوجه پیشرفت خودمون خواهیم شد.ان شاءالله.

موفق باشید.