مهدی یاوران

به نام خدا

این چند روزه که مردم درگیر بیماری کرونا هستند، رفقای مهدی یاور هنوز فعالند و سعی میکنند دوشا دوش دیگر گروه های جهادی و مدافعان سلامت تا جایی که میتوانند کار جهادی کنند.

داخل این چند روزه فعالیت های زیادی انجام دادیم که چندتاش را براتون نام میبرم: 

۱-طراحی و ساخت پیک مهدی یاوران برای کودکان تا در ایام تعطیلی از وقت خود به درستی استفاده کنند.

۲-توزیع کتاب بین بچه ها برای ترویج کتاب خوانی و استفاده درست از وقت تعطیلی و افزایش علم و سطح فکری بچه ها

۳-برگزاری ایستگاه سلامت صلواتی در روز ولادت امیر المومنین(ع) و پخش لوازم بهداشتی بین مردم

۴-تهیه مواد ضد عفونی و پخش بین مردم

۵-ضد عفونی محل، مغازه ها و مساجد و مکان های شلوغ توسط مهدی یاور ها

۶-حضور در هلال احمر و کمک برای بسته بندی مواد ضد عفونی و پرکردن بطری های محلول ضد عفونی

۷-تهیه بسته های حمایتی و پخش بین مردم کم درآمد

۸-...

مهدی یاور ها هیچ وقت از جهاد خسته نمیشوند و راه شهدا را ادامه میدهند.

به امید ظهور حضرت حجت(عج) 

بعد از شهادت سردار سلیماین خیلی ناراحت بودیم. وقتی رفتم سر کلاس بچه ها رو که دیدم اشک تو چشام جمع شد. بغض گلوم رو گرفته بود. نتونستم سر کلاس صحبت کنم و بغضم ترکید ، بچه ها هم بغضشون ترکید و با هم گریه کردیم...

برای سردار ایستگاه صلواتی زدیم و چایی می دادیم ، همه مردم ازمون عکس سردرا میخواستن ، نزدیک دو هزار تا عکس سردرا رو ازمون گرفتن و در جواب افرادی که عکس سردار میخواستن باید می گفتیم شرمنده تموم شده...

کلیشه هم درست کرده بودیم و میزدیم رو ماشین ها که خیلی متقاضی داشت.

یه نفر از اینایی که ضایعات جمع میکنه اومد و با کلی اصرار عکس سردار که برا خودم کنار گذاشته بودم رو گرفت، گفت میخام بزنم تو خونمون،

عکسایی که به اطراف چادر هم زده بودیم مردم کندن و بردن...

تاحالا تو هیچ ایستگاه صلواتی اینقدر مردم باهامون همراه نبودن

اما اصل ماجرا اینجاست که چند روز بعد بهمون خبر دادن که عکس بچه های مهدی یاوران رو تو کانال مقام معظم رهبری گذاشتن که برا سردار ایستگاه صلواتی زده بودن.

بله حقیقت داشت ، عکس بچه ها رو تو کانال نوجوان خامنه ای گذاشته بودن ، با دیدنش خیلی خوشحال شدیم.

بچه های که مسئول روابط عمومی مهدی یاوران هستن کارشون رو خوب انجام دادن و ازشون تشکر می کنیم.

روز قبل از عید بود و ما هنوز هیچ برنامه ای نداشتیم و هیچ کاری نکرده بودیم. از صبح اول وقت تلفن زدن هامون به این طرف و اون طرف شروع شد.

سعی کردیم تو خیابون دو سه تا دیگ آش بپزیم و پخش کنیم اما دو دوتامون چهارتا نشد و نتونستیم. خلاصه گیج بودیم و فرصتی هم نداشتیم ، حیف بود که ثواب اطعام عید غدیر رو از دست بدیم. با اندک پولی که داشتیم برنامه ریزی کردیم برای شربت اما شب یهویی خدا یه فکری به ذهن بچه ها انداخته بود. زنگ زد و گفت که بجای شربت هندونه بدیم ، هوا هم گرمه و هندونه تو گرما به مردم میچسبه البته هزینش رو هم نداشتیم ولی گفت یه نفرم یه مبلغی رو اهدا کرده.

شبونه برنامه عوض شد ، وانت یکی از آشناها رو قرض گرفتیم و صبح علی الطلوع دونفر راهی زمین های کشاورزی اطراف شهر شدن.

ما هم مشغول برپایی چادر و آماده کردن مقدمات ایستگاه صلواتی شدیم و هنوز مشغول بودیم که رفقامون با یه وانت پر از هندونه رسیدن...

بقیه در ادامه مطلب ...